Nature!

Alleen jij en de natuur, er is niks mooiers, fijners dan alleen jij en de natuur. Dit keer trok ik woensdag op mijn vrije dag er een keer alleen op uit. Vaak spendeer ik mijn vrije dagen met mijn collega´s Roy of Mirjam, maar een dagje zonder collega’s is ook wel een lekker.

S´morgens vroeg, een stokbrood gehaald bij de bakker, een lekker broodje klaargemaakt, fles water en een appeltje ingepakt voor onderweg en zomaar.. zomaar ergens heen lopen. Door de bos, over de weg, weggetjes inslaan waar je normaal van zou denken dat weet ik niet hoor. Maar juist deze weggetjes leiden naar de prachtigste plekken en bewondering waardigste uitzichten.
I-pod volgegooid met goeie muziek, maar deze de helft van de weg niet gedragen, alleen maar het geluid van voetstappen, het gefluit van de vogels en de ritseling van de bladeren. Heerlijk!

Op een gegeven moment, liep ik maar en liep ik maar, een weggetje over waarvan ik dacht waar zal dit in vredesnaam eindigen, af en toe achteromkijkend zodat, wanneer ik eventueel om moest keren zou weten welke zandweggetjes ik weer in moest slaan.
Na deze eindeloze weg, die niet leek uit te komen op iets, was daar ineens, uit het niets een groot open veld, met grazende koeien en een gigantisch mooi uitzicht. Althans, het was niet heel bijzonder, maar na een dik uur in het bos te hebben gelopen, leek het een verademing! Ik dacht dit is Clairvaux ik ben gewoon om het dorp heen gelopen…

Eerlijk gezegd was het te mooi om waar te zijn … Toen ik bij het dorpje uitkwam, zag ik een bord waarop stond: “Clairvaux- les- lacs 5 km”. Ik moest dus nog even doorlopen, maar gelukkig was ik op een geasfalteerde weg, wat me het gevoel gaf dat ik goed zou lopen als ik de borden zou volgen.

Woensdag was dus een heerlijk dagje, even zonder collega’s, even lekker alleen, dat kan ook wel eens lekker zijn.
Omdat het nog rustig is op de camping en de drukte van de meivakantie alweer bijna zijn vergeten, hebben we gisteren een teamuitje gehad. De gasten die we hadden ingelicht dat we niet aanwezig waren en wanneer er problemen waren, wij telefonisch bereikbaar waren.

Dat was nadat we tijdens de opbouwperiode onze laatste gezamelijke dag vrij hadden wel even lekker, we zijn nu allemaal om de beurt vrij en doen nooit meer iets samen… Dus gister was het even weer gezellig met ons vijven!

S’morgens zijn we naar Lons le Saunier geweest, een stad hier 24 km vandaan, hier is elke donderdagochtend een markt met verse groenten, vers fruit, kazen, wijnen enz enz, maar ook een apart gedeelte met kleding en allerlei andere troep! Was wel even leuk om gezien te hebben! De markt werd afgesloten met een lekkere kop koffie, cappucino of thee terwijl we op het terras uitkeken op allerlei verschillende typetjes. In Nederland is dat al leuk, maar hier kan je helemaal je lol op!

Na de markt zijn we doorgereden richting Maison om de grotten van Moidons te bezoeken, de weg er naar toe is prachtig en je komt o.a. langs de studentenstad Poligny, waar we heerlijk bij lunchcafe “Glacier” hebben geluncht. Echte aanrader!

Rond 13:45 uur reden we weg, van dit gezellige en gemoedelijke studentenstadje om vervolgens naar de Grotten te gaan! Ik kan me niet herinneren dat ik eerder in de grotten was geweest dus voor mij was het allemaal erg mooi. Maar na mening van mijn collega’s en ook andere bezoekers zijn dit niet de mooiste en wat aan de kleine kant. Ondanks de mening van de anderen, vond ik het wel mooi, en heel bijzonder hoe de natuur dit heeft kunnen laten ontstaan.

In 1966 werden deze grotten ontdekt door meneer Meyer en Murat en pas in juni 1989 voor het publiek opengesteld. Toch vraag ik me dan altijd weer af hoe dat dan word ondekt, zijn de ontdekkers in een groot gat terecht gekomen of hoe ging dat? Nou gelukkig bestaat er google mensen dus ik heb het even opgezocht. De ontdekkers voelden tocht vanuit een opening, en hebben een kleine doorgang gemaakt, die naderhand is vergroot om de grotten in te kunnen richten met verlichting etc. Ondanks dat hij pas in 1966 werd ontdekt is zoals ze dat noemen in een grot, de zaal al 2 a 3 miljoen jaar oud. Het water, dar door het smelten van de gletsjers vrijkwam en de oppervlakte van het plateau bedekte, heeft deze grotten gevormd.
Ik vind het nog steeds bizar dat water dit mooie stukje natuur de factor is van het ontstaan van grotten, nooit geweten!
De tocht duurde ongeveer 45 minuten, dus na 45 minuten stonden we weer buiten en was het nog te vroeg om weer terug te gaan. We besloten verder te rijden naar een ander leuk toeristisch stadje namelijk Arbois.

Arbois staat bekend om de Jurawijnen en is de stad van meneer Pasteur die in 1827 hier op 5 jarige leeftijd kwam wonen, volgens zeggen heeft deze man het medicijn penasiline gemaakt. Hij nam namelijk in 1872 de looijerij van zijn vader over en richtte dit in 1880 in tot een groter labatorium om hier in de vakanties studies te doen en medicijnen te ontwikkelen.

Het huis staat nog steeds in orginele staat en is gratis te bezichtigen. Arbois is verder een heel toeristische stad en hier verkopen ze de lekkerste chocola! Helaas was er gisteren maar weinig te doen omdat het nog steeds laagseizoen is.

Nadat we het dorpje hadden bekeken, zijn we terug gereden naar Clairvaux hebben hier een lekker wijntje gedaan en hebben samen gegeten en nageborreld. En de prachtige foto´s van Pieter bekeken, die vlak voor vertrek naar Frankrijk een heldentour deed in Amerika en o.a. in het huis van Elvis Presley was geweest! Erg indrukwekkend!

Zo dit was het wel weer voor nu, ik houd jullie op de hoogte!!

Heel veel zon en groetjes uit France!!