Hampi - Varanasi 1305 km

Zondagavond begint de reis van maar liefst 33 uur, van het adembenemende Hampi naar het spirituele en religieuse Varanasi. De reis is verdeelt in een 9 uur durende nachtbus van Hospet naar Hyderabad en een 24 uur durende treinreis van Secunderabad naar Varanasi.

Na 2 weken India, waar alles vies lijkt te zijn, je blij bent wanneer je ipv 1 pisstraaltje onder 2 pisstraaltjes staat te douchen, tevreden bent met een vies, oud, lekkende wc ipv in een gat in de grond en je een echte boffert bent wanneer er lauw water uit je ' douchekop' komt ipv ijskoud, sta je nergens meer van te kijken.

Dus ook niet na flink geld te hebben neergelegd voor deze 24 uur durende treinreis, wat je geboekt hebt met het idee dat je in een slaapcabine voor toeristen beland!

Wederom een krakkemikkige plek, wat in eerste instantie ook nog eens een zitplaats lijkt te zijn, maar deze zitplaats (wanneer iedereen er aan toe is) kan omtoveren tot een waar ligplankje!! Erg comfortabel is het niet, maar zoals ik al schreef je wend eraan!

Terugdenkend aan het mooie Hampi, wat we per fiets en brommer ontdekten, waar we apen bananen gaven en de heilige olifant voor 2 uur lang gewassen zagen worden in de rivier, waar de bevolking meer als gastvriendelijk waren en ik voor het eerst bij een Indische familie overnacht voor maar € 1,40 per nacht en te hebben genoten van al het moois wat Hampi te bieden heeft , dommel ik langzaam in slaap op dit oncomfortabele slaapplankje..

Oncomfortabel of niet ik slaap maar liefst 20 uur en dat zegt genoeg, ik ben moe!

Het is vermoeiend om te reizen in India, niet alleen de chaos in de steden, maar er zijn zoveel indrukken, bizarre dingen die je ziet en daarbij verkas ik bijna elke 3 à 4 dagen met lange afstanden ...

Na deze lange reis komen Puck en ik aan in Varanasi, waar bij aankomst afscheid wordt genomen, want vanaf hier scheiden onze wegen. Het was fijn mijn eerste weken met haar te hebben doorgebracht, want na veel heftige en bizarre dingen die we onderweg tegenkwamen is het goed om dit met iemand te ondernemen.

Ik besluit na afscheid alvast mijn treinticket te regelen naar Agra, je hebt soms te maken met wachtlijsten en om te voorkomen dat je vastzit op een bepaalde plek vanwege de wachtlijsten kun je dus beter van tevoren reserveren.

Na mezelf eerst tussen zwetende en trekkende Indiërs te wurmen, wordt me na 20 minuten duidelijk gemaakt dat er een toeristen loket is voor " people like me".... Dus ik worstel me uit de rij en vertrek naar het toeristen loket...

Hier aangekomen is er een wachtkamer met airco en vergeleken de eerste rij een oase van rust, waar een Engels sprekende Indiër je rustig van dienst is.. Ik neem plaats en binnen een aantal minuten bezit ik mijn ticket voor aanstaande vrijdag naar Agra. Na tevreden weg te willen gaan, spreek ik 2 wachtende Engelse ' gingers' die er al een aantal dagen Varanasi op hebben zitten. Ik vraag ze wat de moeite waard is, wat ze gaan doen en blijf hier nog even kletsen en om bij te komen van de lange reis.

Ze wijzen me op het feit dat de geduldige Indiër ook vanuit andere plaatsen tickets kunnen boeken en omdat dit de goedkoopste manier is besluit ik opnieuw in de wachtruimte plaats te nemen. Na een aantal zoekopdrachten ben ik na 20 minuten in het bezit van mijn ticket Dehli - Jaisalmer, Jaisalmer - Jodphur en van Jodphur naar Mumbai!

Ondanks dat mijn laatste weken vanaf dat moment enigszins gepland zijn, geeft me dit een rustgevend gevoel!

Na mijn tickets goed opgeborgen te hebben, vertrek ik door de enorme chaos van auto en fietsrickshaws richting het oude centrum van Varanasi. Ik word door een meerijdende local gewezen op een goedkoop questhouse! Ik besluit op zijn aanbod in te gaan aangezien het al donker begint te worden en ik eigenlijk niet meer zolang wil zoeken.. Eenmaal aangekomen neemt de man me mee door smalle straatjes, waar het lijkt alsof de koeien zichzelf de straatjes toe hebben geëigend ...
Niet een plek wat ik zelf zou uitkiezen maar eenmaal daar, blijkt het prima te zijn, ik lul nog wat van de prijs af en overnacht hier 3 nachten voor €6,50 !

Na mezelf te hebben ingeschreven ontmoet ik Renée een Française, zij wijst me op het dakterras en vergezel haar en maak een praatje onder het genot van het prachtige uitzicht! Ze ziet er bijzonder uit met haar natuurlijke dreads en onverzorgde uiterlijk en Lisanne haar uitspraak " je ontmoet vast bijzondere types", komt uit.

Renée leeft al 12 jaar in de bergen in het Zuiden van Frankrijk, en is een shepperd! Ze bezit 53 schapen, 3 honden, 2 ezels en 2 geiten. 7 dagen per week houd ze deze bij elkaar en leeft gedurende de zomer alleen met haar kudde schapen!

Hoewel Mumbai voor mij een cultuurschok is geweest, is voor Renée alles wat stad is en waar mensen zijn een totale schok! Want deze vrouw leeft al 12 jaar in een hutje in de bergen met helemaal niks, maakt zich enkel zorgen over haar geliefde schapen! Heeft geen zorgen over haar uiterlijk, geen zorgen of haar mascara is uitgelopen, wanneer ze in de regen haar schapen bij elkaar houdt en geen zorgen of haar been haren door haar panty's heengroeien, ze haar wenkbrauwen moet epileren of dat haar broek niet gestreken is, want hier, hier houdt zij zich totaal niet mee bezig...

Tijdens een avondwandeling langs de Ghats aan de rivier, verteld ze gepassioneerd over haar leven, waar na ik uitspreek dat ze een bijzonder leven lijdt en zij vind dit van het mijne!! Want deze 34 jarige jonge vrouw leeft haar leven zonder computers, telefoon en zonder human beings, knuffelt haar schapen iedere dag en hebben alle 53 een naam!

Bij terugkomst pakt ze haar matras en slaapzak en slaapt S'Nachts op het dakterras... Want in een gesloten ruimte doet ze geen oog dicht!! Nou Lis, als dit geen bijzonder type is....

Om 5.20 uur wek ik haar want een alarm heeft ze niet, we gaan samen per bootje langs de bijzondere Ghats..

De zonsopgang, de prachtige, gekleurde gebouwen die door de opkomende zon een nog mooiere kleur krijgen zijn fantastisch!

Elke Ghat heeft zijn eigen verhaal, maar het meest indrukwekkende vind ik de crematie Ghats, waar de overledenen aan de kant van de rivier op stapels van 5 worden verbrandt... Het as wordt uitgestrooid over de rivier en deze zelfde rivier wordt dan ook gezien als het heilige water....

Varanasi een bijzondere plek zoals al geschreven spiritueel en religieus en ik kan het dan ook niet laten om op deze plek zennn te worden tijdens een yoga klasje!!

Liefs uit een bijzonder Varanasi!